Έλα κοντά μια σπίθα ρίξε
να βγει απ΄την στάχτη μου ξανά φωτιά
Πού ήσουνα, φως μου,Τώρα ετοιμαστείτε να ταξιδέψουμε. Ένα ταξίδι στο φώς .Ζητώ συγνώμη που θα είναι αρκετά μεγάλο το ποστ αυτό απλά… δεν γίνετε αλλιώς μιας και ο Πορτοκάλογλου διαθέτει άπειρα λαμπερά τραγούδια στο ρεπερτόριο του .
πού ήσουνα,
που ήσουνα τόσα χρόνια.
Τη μοναξιά μου αγάπησα,
τα άδεια μου σεντόνια.
Τι μου χτυπάς τώρα ξανά,
πού ήσουνα τόσα χρόνια.
Τη μοναξιά μου αγάπησα
τα άδεια μου σεντόνια
Σταυρωμένη πατρίδαΜην περιμένετε ερμηνεία και ανάλυση των στίχων. Αυτό θα το βρείτε μέσα σας
μες στα μάτια σου είδα -αχ είδα
της ανάστασης φως.
Κλείνοντας σας αφήνω με αυτόν τον υπέροχο στίχο
Έλα κοντά μια σπίθα ρίξεΚαλή απόλαυση
να βγει απ΄την στάχτη μου ξανά φωτιά
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Δεν είν' η Κίρκη,
η μάγισσα, του σεξ η θεά,
η Καλυψώ, η Ναυσικά
με του μπαμπά τα λεφτά.
Δεν είν' η θάλασσα, ο ήλιος,
τα χαμένα νησιά.
Δεν είναι τίποτα απ' όλα
κι είναι όλ' αυτά...
Είν' η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα που σε κρατά ζωντανό.
Είν' η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα για καθαρό ουρανό.
Δεν είν' οι φίλοι, τα ξενύχτια,
τσιγάρα, ποτά
οι μουσικές, οι μουσικές
γύρω απ' την ίδια φωτιά.
Παλιά σου όνειρα, ταξίδια
με καινούργια πανιά
Δεν είναι τίποτα απ' όλα
κι είναι όλ' αυτά...
Είν' η κρυφή σου...
Παλιές σου νίκες και ήττες
και λάθη σωστά.
Η ξενιτιά, η ξενιτιά
του γυρισμού η χαρά
κι αυτός ο κάποιος που σου γνέφει
απ' το λιμάνι μακριά
Δεν είναι τίποτα απ' όλα
Κι είναι όλ' αυτά...
Είν η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα που σε κρατά ζωντανό
Είν' η κρυφή σου,η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα για καθαρό ουρανό.
Για ουρανό
που χρώματα αλλάζει
και σαν ποτάμι μοιάζει,
σαν νερό.
Σαν το νερό
που σκύβεις και το πίνεις
μα τη φωτιά δε σβήνεις,
δε σβήνεις τον καημό
για ουρανό...
Είν' η κρυφή σου...
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Ήμουν πετυχημένος
και όλο ζητούσα πιο πολλά
στον κόσμο μου χαμένος
δουλειά και σπίτι και δουλειά
φοβόμουν ο καημένος
μη με γνωρίσεις πιο βαθιά
ξύπνησα αλαφιασμένος
μόνο σαν άκουσα το γεια.
Γιατί είμαι έτοιμος
τώρα είμαι έτοιμος
έτοιμος πρώτη φορά
γιατί είμαι έτοιμος
τώρα είμαι έτοιμος
έτοιμος για σένα πια
πες μου πως δεν είναι αργά.
Τώρα το φάρμακό μου
μου δίνουν άγνωστοι γιατροί
και μες στον πυρετό μου
έχω ραγίσει σαν γυαλί
βρήκα το δάσκαλό μου
κι η τιμωρία αυστηρή
γύρνα ξανά,μωρό μου
πάρε με πίσω στη ζωή.
Γιατί είμαι έτοιμος...
Έλα ξανά και δε φοβάμαι πια
μια ευκαιρία δωσ`μου μοναχά
έλα ξανά και δεν κοιμάμαι πια
βρήκα το φως μου εδώ στα σκοτεινά.
Γιατί είμαι έτοιμος...
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Απ' τη χαρά μου που θα σ' έβλεπα
πάτησα πάνω στο νερό.
Πάνω στη θάλασσα περπάτησα
απ' τη χαρά μου που θα σε δω.
Μετρώ τις μέρες,
μετρώ τις ώρες,
μετρώ τα βήματα.
Μετρώ τις μέρες,
μετρώ τις ώρες,
μετρώ τα κύματα
Μετρώ τα κύματα…
Σαράντα μέρες, σαράντα κύματα
μα δε με νοιάζει κι αν αργώ
τώρα που ξέρω πως με περίμενες,
τώρα που ξέρω πως θα σε δω.
Μετρώ τις μέρες...
Ελευθερία χωρίς αγάπη, φως μου,
είναι ποτάμι χωρίς νερό.
Τι να τον κάνω αυτό το δρόμο
μπρος μου
χωρίς εσένα για να γυρνώ...
Μετρώ τις μέρες...
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Όταν κανείς δε σου χτυπά
κι ούτε κανείς σου απαντά
μη μου τρομάζεις.
Όταν σου πάνε όλα στραβά
στον έρωτα και στα χαρτιά
να το γιορτάζεις.
Γιατί ό,τι δε σε σκοτώνει
σε κάνει πιο δυνατό.
Ό,τι δε σε σκοτώνει
σε κάνει πιο ζωντανό.
Οοο πιο ζωντανό.
Οοο πιο δυνατό.
Όλα θα αλλάξουνε ξανά
και θα κερδίσεις τη ζαριά
με τη σειρά σου.
Μια ρόδα είναι και γυρνά
και ξαναπαίρνουνε φωτιά τα όνειρά σου.
Γιατί ό,τι δε σε σκοτώνει
σε κάνει πιο δυνατό.
Ό,τι δε σε σκοτώνει
σε κάνει πιο ζωντανό.
Οοο πιο ζωντανό.
Οοο πιο δυνατό.
Έξω εκεί στην ερημιά
έμαθες χίλια μυστικά
να τα φυλάξεις.
Έπεσες τόσο χαμηλά
για να πατήσεις πιο γερά
και να πετάξεις.
Γιατί ό,τι δε σε σκοτώνει
σε κάνει πιο δυνατό.
Ό,τι δε σε σκοτώνει
σε κάνει πιο ζωντανό.
Οοο πιο ζωντανό.
Οοο πιο δυνατό.
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Όλη η πόλη ξενυχτά
στις ταράτσες,στα στενά
παίζει η μπάντα δυνατά
και χορεύουν τα παιδιά.
Γείτονες κι αλλοδαποί
μετανάστες και αστοί
μια πολύχρωμη φυλή
μια καινούρια μουσική.
Άρπαξέ με, σήκωσέ με
μ`ένα σπίρτο άναψέ με
δώσε ρεύμα,δώσε γκάζι
ο τρελός Θεός γιορτάζει
κι η κιθάρα μου ουρλιάζει
δώσε ρεύμα,δώσε γκάζι.
Κι αν σε πιάσει πανικός
κι αν τρομάξεις απ`το φως
είναι τούτος ο ρυθμός
νοσοκόμος και γιατρός.
Τόσα χρόνια χωριστά
στα μικρά μας τα κλουβιά
μα βρεθήκαμε ξανά
και τα σπάμε αγκαλιά.
Ποιος φωνάζει,ποιος γρινιάζει
ποιος κοιμάται δε με νοιάζει
δώσε ρεύμα,δώσε γκάζι
ο τρελός Θεός γιορτάζει
και μαζί του ποιος τα βάζει
δώσε ρεύμα,δώσε γκάζι.
Άρπαξέ με, σήκωσέ με
μ`ένα σπίρτο άναψέ με
δώσε ρεύμα,δώσε γκάζι
ο τρελός Θεός γιορτάζει
κι όλη η πόλη αναστενάζει
δώσε ρεύμα,δώσε γκάζι.
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Έχω πάψει να πιστεύω πια
το ποίημα της αγάπης
το ποίημα της παρηγοριάς
της πιο γλυκιάς απάτης
Τώρα μοιάζει όνειρο
που το ΄σβησε η μέρα
κι είναι η μέρα σκοτεινή
και πώς να δεις πιο πέρα
Μα κι αν εγώ έχω χαθεί
μη με ξεχνάς ποτέ εσύ
Δως μου μια νέα αρχή
μεσ΄ στην καμένη γη
Μεσ΄ στην καμένη γη
μη με ξεχνάς εσύ
Έχω πάψει να πιστεύω πια
τα ίδια παραμύθια
που κάποτε ορκίστηκα
πως λένε την αλήθεια
Τώρα δε βρίσκω τίποτα
και τίποτα δε χάνω
κι από τούτη τη ζωή
αξίζω παραπάνω
Μα κι αν εγώ έχω χαθεί
μη με ξεχνάς ποτέ εσύ
Έχω πάψει να φοβάμαι πια
τον αυστηρό σου νόμο
μου είχε κόψει τα φτερά
μου έκλεινε το δρόμο
Τώρα πάω πια παντού
μα πουθενά δε φτάνω
κι όσο χρωστάω πιο πολλά
ξοδεύω παραπάνω
Μα κι αν εγώ έχω χαθεί
μη με ξεχνάς ποτέ εσύ
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Άλλες ερμηνείες:
Διονύσης Σαββόπουλος
Έλα κοντά μην κάνεις πίσω
το χέρι κράτα μου στα σκοτεινά
Έλα κοντά να σου μιλήσω
γι' αυτά που μέσα δεν χωράνε πια
Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά, έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
Έλα κοντά το κόσμο κρύψε
τον κόσμο αυτό που μου ζητά πολλά
Έλα κοντά μια σπίθα ρίξε
να βγει απ΄την στάχτη μου ξανά φωτιά
Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Τα καράβια μου καίω
τα καράβια μου καίω - τα καίω
δε θα πάω πουθενά.
Μπρος στα πόδια σου κλαίω
μη μ΄αφήσεις σου λέω - σου λέω
να σ΄αφήσω ξανά.
Κι ας μη μου ΄χεις χαρίσει ποτέ
ένα χάδι ως τώρα
πάντα εδώ θα γυρνώ.
Από πείσμα και τρέλα θα ζω
σε τούτη τη χώρα
ώσπου να ΄βρω νερό
γιατί ανήκω εδώ.
Τα παιδιά στην κερκίδα
είναι η μόνη σου ελπίδα - ελπίδα
πρωινός ουρανός
Σταυρωμένη πατρίδα
μες στα μάτια σου είδα -αχ είδα
της ανάστασης φως.
Κι ας μη μου ΄χεις χαρίσει ποτέ
ένα χάδι ως τώρα
πάντα εδώ θα γυρνώ.
Από πείσμα και τρέλα θα ζω
σε τούτη τη χώρα
ώσπου να ΄βρω νερό
γιατί ανήκω εδώ.
Όποιος σε δει
για μια στιγμή
δίχως του πένθους
το μαύρο μανδύα.
Θα ΄σαι εσύ
θεά γυμνή
η αμαρτία του
κι η τιμωρία.
Σαν οπτασία
για μια ζωή.
Κι ας μη μου ΄χεις χαρίσει ποτέ
ένα χάδι ως τώρα
πάντα εδώ θα γυρνώ.
Από πείσμα και τρέλα θα ζω
στην έρημη χώρα
ώσπου να ΄βρω νερό
γιατί ανήκω εδώ.
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Τι έπαθες άραγε εκεί έξω
και με θυμήθηκες ξανά.
Τον αδιάφορο θα παίξω
κι ας πονάω από χαρά.
Τόσα χρόνια κυνηγούσα
ένα άπιαστο πουλί
πού να το ΄ξερα πως θα 'ρθει
μοναχό του στο κλουβί.
Τι έπαθες άραγε εκεί έξω
και με θυμήθηκες ξανά.
Τον αδιάφορο θα παίξω
κι ας πονάω από χαρά.
Δεν σου μιλώ, δεν σε πιστεύω,
είμ' ορφανό επτά χρονώ
άλλα επτά θα σε παιδεύω
για να πω το σ' αγαπώ.
Πού ήσουνα, φως μου,
πού ήσουνα,
που ήσουνα τόσα χρόνια.
Τη μοναξιά μου αγάπησα,
τα άδεια μου σεντόνια.
Τι μου χτυπάς τώρα ξανά,
πού ήσουνα τόσα χρόνια.
Τη μοναξιά μου αγάπησα
τα άδεια μου σεντόνια.
Εσύ μου έμαθες να χάνω,
τις πληγές μου ν' αγαπώ.
Όλ' αυτά τι να τα κάνω
τώρα που είσαι πάλι εδώ.
Τώρα που όλα τα 'χεις χάσει
στο ταξίδι σου κι εσύ,
μας έχει ο πόνος ετοιμάσει
για του γάμου τη γιορτή.
Πού ήσουνα, φως μου,
πού ήσουνα,
που ήσουνα τόσα χρόνια.
Τη μοναξιά μου αγάπησα,
τα άδεια μου σεντόνια.
Τι μου χτυπάς τώρα ξανά,
πού ήσουνα τόσα χρόνια.
Τη μοναξιά μου αγάπησα
τα άδεια μου σεντόνια.
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Είδα ένα όνειρο παράξενο
χορεύαμε στον ουρανό
όλη η παρέα η παλιά σε πάρτι μαγικό
Τέρμα μωρό μου τα προβλήματα
μολύνσεις, σκάνδαλα, συνθήματα
σβήνουνε όλα σαν φθηνά πυροτεχνήματα
Μαζί μου έλα, πάνω απ' τα σύννεφα
νύχτα και μέρα, πάνω απ' τα σύννεφα
πάνω απ' τα σύννεφα, μαζί μου έλα
Ξύπνησα πλάι σου πρωί-πρωί
κι ο εφιάλτης είναι πάντα εκεί
δέσε τη ζώνη και ετοιμάσου γι' απογείωση
Θα βρούμε καύσιμα πιο καθαρά
και παραμύθια πιο αληθινά
και θ' ανεβούμε απ' αυτό το ψέμα πιο ψιλά
Μαζί μου έλα...
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πάλι αυτή η σκιά με κατασκοπεύει
πάλι αυτή η φωνή πίσω μου γελά
κάτι μου ζητά κι όλο παζαρεύει
μα όσα κι αν δίνω δεν είναι αρκετά
φωνάζω την αγάπη μου
να 'ρθει να με σκεπάσει
κι αυτή μου λέει αν κοιμηθείς
πρόσεξε, θα με χάσεις
Αν φοβηθείς να παίξεις
παιχνίδια με το διάβολο
κι όρθιος να παλέψεις
παιχνίδια με το διάβολο
τι μου ζητάς, δε μ' αγαπάς
αν φοβηθείς να παίξεις
παιχνίδια με το διάβολο
κι όρθιος να αντέξεις
παιχνίδια με το διάβολο
τι μου ζητάς, δε μ'αγαπάς
αν φοβηθείς να παίξεις
παιχνίδια με το διάβολο
Ακούω βήματα βαριά μέσα στο σκοτάδι
και στο κρεβάτι τρυπώνω σαν παιδί
ένας κρυφός εχθρός μ' έβαλε σημάδι
κι όλοι μου οι φόβοι στήσανε γιορτή
Φωνάζω την αγάπη μου
την πόρτα να κλειδώσει
κι αυτή μου λέει αν του κρυφτείς
κανείς δε θα σε σώσει
αν φοβηθείς να παίξεις...
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πού είν' οι φίλοι οι παλιοί,
πού είν' οι παλιοί μου φίλοι.
Πού είν' οι δικοί μου
πού είν' οι εχθροί
που χάθηκες κι εσύ.
Ποιος θα ΄ρθει απόψε
στη γιορτή
ποιος θα 'ρθει στη γιορτή μου
και ποιος κρατάει στη βροχή
τη φλόγα ζωντανή.
Βάλε να πιω και να χορέψω
μες στον κατακλυσμό.
Κι αν ζαλιστώ,
κι αν δεν αντέξω,
βάλε ξανά να πιω.
Ααα,
τι έχει μείνει απ΄ τη φωτιά...
Ααα,
τι έχει μείνει απ' τη φωτιά...
Τι έχει μείνει απ' τη φωτιά
κάτω από τόνους χώμα.
Ποιος παίζει ακόμα,
ποιος χρωστά
και ποιος κοιτά ψηλά.
Ποιος ταξιδεύει, ποιος διψά,
ποιος δε χωρά στο στρώμα
και ποιος τη στάχτη την παλιά
στο μέλλον τη σκορπά.
Πού είν' τα παιδιά,
πού είν' οι άλλοι,
ξύπνα τους είν' αργά.
Βάλε φωτιά, φωτιά μεγάλη
κι όλοι θα ρθουν ξανά.
Ααα,
τι έχει μείνει απ΄ τη φωτιά...
Ααα,
τι έχει μείνει απ' τη φωτιά...
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μαύρα γυαλιά σαν τυφλός
περπατώ στου νέφους τη σκιά.
Κι απ΄ τα ακουστικά μια φωνή
μαγική κρυφά με οδηγά.
Ώρα αιχμής και βουβή
προσπερνά μια ατελείωτη στρατιά.
Μα γίνεται η βουή μουσική
κι ο ουρανός ανοίγει ξαφνικά
Φωνές που φτάνετε
από μέρη φωτισμένα.
Φωτιές μου ανάβετε
πάρτε με μαζί και μένα.
Φωνές του άγνωστου φωνές.
Ακρογιαλιές μυστικές
σκοτεινά απάτητα βουνά.
Λάμψεις στου μυαλού τις ρωγμές
πυρκαγιές σ΄ αστέρια μακρινά.
Φωνές που υψώνεστε
πάνω απ΄ του καιρού τη ζάλη.
Φωτιές που ενώνεστε
με τη φλόγα τη μεγάλη.
Φωνές της τρέλας μου φωνές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου